Voorleesbuddy's in de kinderopvang

Met duizenden waren ze: de voorleesbuddy’s die zich dit jaar op de website van Voorleesweek registreerden. Massaal wilden ze iemand al voorlezend een hart onder de riem steken, met taal prikkelen of via een verhaal tot rust brengen. In dit artikel volgen we de voorleesbuddy's in vijf verschillende kinderdagverblijven in Vlaanderen en Brussel.

Voorlezende ouders en grootouders waren zoals elk jaar een vaste waarde tijdens Voorleesweek. In kinderdagverblijf De Ketjes in hartje Brussel waren er zoveel enthousiaste ouders dat Voorleesweek met een week verlengd werd. ‘Je merkt dat ouders bewust tijd maken om te komen voorlezen tijdens Voorleesweek’, vertelt coördinator Griet, ‘maar ze zijn het hele jaar welkom. Zo was er een mama die ziek werd en nu binnen enkele weken komt. Een enthousiaste oma besloot zelfs een tweede keer terug te komen.’

De voorleessessies scheppen mooie herinneringen, merkt ze, voor de voorleesbuddy’s én voor de peuters, die trots stralen als hun mama, opa of grote zus komt voorlezen. Ook mama Levana wordt warm onthaald. Zij zet zich klaar om Peppa Pig voor te lezen in het Frans, want voorlezen in de thuistaal wordt eveneens omarmd. Griet: ‘Niet iedereen begrijpt Frans, maar de kindjes zijn snel mee in het verhaal. Qua interactie merken we amper verschil met een Nederlandstalig boek.’

Voorlezen vergroot het vertrouwen in jezelf én in de ander. Daarom is het een ideale manier om de verbinding te versterken. Kinderdagverblijf De Rakkertjes en basisschool Victor Carpentier in Gent delen dezelfde site, maar komen bijna nooit bij elkaar over de vloer. Al voorlezend sloegen ze wel die brug. ‘Tijdens Voorleesweek organiseren we allerlei activiteiten op school, dus het was evident om ook naar de crèche te komen’, zegt brugfiguur Sigrid. ‘Al drie jaar gaan er enkele leerlingen van het vijfde en zesde leerjaar voorlezen bij de peuters. Dat doen ze trouwens vrijwillig. Ik doe een oproep in de klassen en de geïnteresseerden gaan tijdens de speeltijd voorlezen. Zeker de kinderen met een broer of zus in het kinderdagverblijf vinden dat super.'

Jong en oud

Ook naar kinderdagverblijf 't Shelterke in Aarschot kwamen er verschillende voorleesbuddy’s. ‘We zijn nog maar één jaar open, maar er was al veel reactie van ouders, grootouders en vrijwilligers’, zegt begeleider Stien. ‘Ook de kinderen van het zesde leerjaar kwamen één-op-één voorlezen. Dat werkte heel goed.’ Bij kinderdagverblijf Claartje in Turnhout werden jong en nog ouder verenigd. Daar lazen enkele senioren voor, want het kinderdagverblijf bevindt zich in hetzelfde gebouw als een woonzorgcentrum.

Ritueel

Soms lezen de begeleiders in Yma’s Droombosje voor uit een prentenboek, soms doen ze dat met handpoppen of vertelplaten. Dat variatie goed werkt, merkt ook Kim van kinderdagverblijf Claartje in Turnhout. ‘Soms gebruiken we handpoppen, een berenknuffel die voorleest, een kamishibai of een vertelschort. Dat is een schort waarop washandjes genaaid zijn met rekwisieten erin, die in het verhaal vermeld worden.’

Voorlezen brengt rust. De zin valt herhaaldelijk in de gesprekken over de voorleesmomenten. Om die reden bouwde Majda El Mir van kinderdagverblijf Yma’s Droombosje in Wilrijk een ritueel rond het voorlezen. ‘Elke ochtend en middag neemt een begeleider de leeskoffer en zingen we een liedje. Dan komt het popje van baby Jules uit de koffer en maken de kinderen hem wakker om voor te lezen. We zetten ook rustige pianomuziek op, doen het groot licht uit en knippen een sfeerlichtje aan. Ondertussen kennen de kinderen de routine goed en weten ze meteen wat er gaat gebeuren.’